วันอังคารที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2554

หลอกไปถูกหลอก

หลอกไปถูกหลอก (1)



''ทอง..นี่อาสร้อยรู้จักกันเอาไว้'' ผมยกมือไหว้ผู้หญิงกลางคนที่พ่อแนะนำ ''อาสร้อยเป็นน้องพ่อ'' ''ไม่ใช่..อาสร้อยช่วยดูแลย่าแทนพ่อหลายปีแล้ว..สร้อยอายไปอยู่ไหนล่ะเรียก มารู้จักกันนานๆ ทองมันจะยอมมาสวน''




ผมอายุ 16 เรียน ม.5 กำลังห้าวแต่ไม่กล้าขัดใจพ่อ ยอมมาสวนของย่ากว่าสิบไร่ใกล้แปดริ้ว กราบพบย่าแล้วพ่อพาเดินชมสวน มีมะม่วงเป็นส่วนใหญ่แต่มีไม้อื่นแซมด้วยมันร่มเย็นดีแถมมีปลาผุดในท้องร่อง ให้เห็นน่าหย่อนเบ็ด

บ้านอาสร้อยติดกับเรือนใหญ่ของย่า อยู่กันสองคน อาสร้อยกับอายลูกสาวอายุ 15 กำลังเรียน ม.3 ตั้งแต่นั้นผมมาเที่ยวสวนไม่ขาด เพราะชอบหย่อนเบ็ด แต่ไม่สนิทกับอาสร้อยและอายเท่าไหร่ แต่รู้ว่าอายชอบผม เพราะเธอแอบมองผมตลอดไม่ว่าทำอะไร

สอบขึ้น ม.6 ผ่านแล้วผมก็มาเที่ยวสวนพอดีย่าไม่ค่อยสบายขอให้ผมพักด้วยหลายๆ วัน ส่วนพ่อจะไปๆ กลับๆ เพราะมีงานต้องทำ (ลืมบอกไปว่าแม่ผมตายสามปีก่อน) ช่วงนั้นผมจึงได้เห็นหน้าตารูปร่างอายถนัดตา

อายออกมาดายหญ้าเก็บผลไม้ตามปกติ ช่วงมีนาอากาศร้อนจัดอายทำงานไม่นานก็เดินมาได้ร่มไม้ริมบ่อ ถอดเสื้อชาวสวนแขนยาวเหลือเสื้อยืดแขนกุดเปียกเหงื่อแนบตัว โดยไม่เห็นว่าผมนั่งหย่อนเบ็ด

สาวชาวสวนช่างหุ่นดี ผิวสวยเหมือนผลไม้ถูกห่อด้วยใบตอง เมื่อแกะใบตองออกจะพบผิวนวลผ่องเป็นยองใยน่ากินน่าขย้ำ น้องอายบิดตัวผมเห็นเต้าขนาดใหญ่ล้นออกมานอกยกทรงจนเป็นเนินแนบเสื้อเปียก

หน้าท้องรึก็แบนราบไปกับคราบเหงื่อเหมือนนางแบบบอบบาง แต่อายร่างอวบอิ่ม ตอนนั้นผมยังไม่เห็นขาอ่อนอายว่าจะแข็งแรงขนาดไหน อายโชว์อกอิ่มเป็นรางวัลให้ผม พอเหงื่อแห้งก็สวมเสื้อกลับไปทำงานตามเดิม

ได้เห็นรูปร่างของอายแล้วหัวใจคันคะเยอ แต่เกาไม่ได้ อยากจะชวนอายไปเล่นครอบครัวจ้ำจี้มะเขือเปาะเพื่อให้หายคันหัวใจ ผมจึงผูกมิตรสองแม่ลูกเพิ่มขึ้นด้วยการหาของขวัญพวกน้ำหอมครีมบำรุงเสื้อผ้า เครื่องแต่งตัว

ของขวัญได้ผลครับแต่ใช้เวลานานจนถึงโรงเรียนให้หยุดดูหนังสือ สอบกลางปี ม.6 ผมขนหนังสือไปสวนคุณย่า พอดีอายได้หยุดท่องหนังสือด้วยเราเลยไปปูเสื่อท่องหนังสือกันปลายสวน

บอกแล้วว่าผมกำลังห้าว ก่อนมาผมหาสมุดภาพคู่สอดติดมากับกองหนังสือ พอได้จังหวะดีผมดึงสมุดภาพคู่ออกมาแต่เอาถุงปิดไว้ แล้วบอกอายจะกลับไปเอาหนังสือใหม่ที่บ้านย่าแต่ไปปีนขึ้นต้นมะม่วงใหญ่แอบดู

เธอท่องหนังสือต่อไปพอลมพัดมาก็เอามือจับถุงไว้ แต่ลมพัดบ่อยถุงขยับจนสมุดภาพคู่พิเศษเปิดตัวออกมา อายลุกขึ้นยืนมองไปรอบๆ แล้วนั่งลงหยิบสมุดภาพพิเศษพลิกดูหน้าปกก่อน แล้วพลิกข้างใน

อายดูสามสี่หน้าก็ปิดสมุดภาพ เอาหนังสือวางทับหันไปท่องหนังสือต่อ แต่ไม่นานก็หันมาหยิบสมุดภาพออกมาเปิดดูอีก ผมเห็นอายสลับดูหนังสือกับสมุดภาพหลายหน ก็ลงจากต้นมะม่วงย่องเข้าไปหา

ผมย่องเงียบไปถึงเสื่อโดยอายไม่รู้สึก จ้องเพลินภาพของหญิงกำลังดูดจรวดในสมุดภาพพอดี

''อุ้ย..พี่ทอง'' อายตกใจรีบปิดสมุดยัดเข้าใต้กองหนังสือเมื่อผมลงนั่งกอด ''ไม่ต้องกลัวจ๊ะอาย เรื่องธรรมดาชายหญิง เวลาเหงาพี่เปิดสมุดนี้ดูเหมือนกัน'' อายก้มหน้านิ่งไม่ขยับตัวหนี

''เราโตแล้ว อายสิบหกพี่สิบเจ็ด..เดี๋ยวนี้ที่โรงเรียนเค้าสอนให้รู้เพื่อป้องกันตัว.. ไม่ให้ผิดพลาดเวลารักกัน อยู่ด้วยกัน กอดกันหอมกัน..ไม่เสียหายอะไร'' ผมพูดพลางพลิกสมุดภาพให้อายดูต่อไป มือโอบตัวเธอเข้ามาแน่นขึ้น

อายตัวสั่นเมื่อผมสอดมือลอดชายเสื้อเข้าไปถึงยกทรง เธอเอนตัวลงบนเสื่อผมโถมตัวลงทับสองมือดึงชายเสื้อยกขึ้นไปถึงคอก้มลงมาจู จุ๊บเนินนมที่ล้นออกมานอกเนื้อแต่อายดันหน้าผมไว้พูดเสียงสั่น ''พี่ทองรักอายหรือเปล่า''

''รัก..พี่รักอายมาก..อยากจูบอาย..อยากดูดนมอาย..'' เท่านั้นแหละครับอายหมดแรง ปล่อยให้หน้าผมฝังลงไปกลางอกอูมที่เฝ้าใฝ่ฝันจะได้สัมผัสมานานกว่าหกเดือน

อายแอ่นตัวขึ้นทันทีเมื่อผมเอาลิ้นสากๆ ลากผ่านไปตามร่องนม โอ้วสวรรค์..นมของอายช่างอิ่มแน่นเหลือเกินหลอกไปถูกหลอก (2)



ผมซุกปากไซ้ลิ้นไปรอบฐานนมแข็งเป็นไตของอาย เธอหลับตาแน่นสนิทไม่ขัดขวาง ผมเลียเต้าอูมเม้มหัวนมซ้ายด้วยริมปาก ส่วนเต้าขวาใช้นิ้วโป้งกะนิ้วชี้บี้หมุนเบาๆ อายหลังแอ่นเด้งอกขึ้นสู้ ไม่อายเช่นชื่อให้ผมเห็นเลย





อายสู้ปากสู้มือทำให้ผมย่ามใจว่า จะได้ขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึงบนเสื่อผืนน้อยใต้เงาไม้ยามบ่ายปลายสวน ผมปล่อยมือจากหัวนมสอดผ่านขอบกางเกงยืดเข้าไปวางโปะบนเนินเนื้อเต็มฝ่ามือ เท่านั้นอายก็ครางออกมา
''พี่ทอง..อย่าทำ..อายกลัว'' อายบอกกลัวแต่เนินเนื้อนั้นฉ่ำแฉะจนเปียกมาถึงมือ ผมสอดนิ้วลอดผ่านชั้นในบางๆ เข้าไปสัมผัสเนื้อแท้ แต่ไม่ทันแทรกนิ้วแหวกร่องเข้าไป...ผมกำลังจะมีความสุข..กำลังจะได้ขึ้น สวรรค์..

''อาย..อายเอ้ย..เพื่อนมาหา'' อาสร้อยตะโกนแว่วมาจากบ้าน แต่มันดังสนั่นเหมือนเสียงฟ้าถล่ม อายเด้งตัวออกไปตอนไหนไม่รู้ เห็นเธอดึงเสื้อในเข้าที่ สวมยืดแล้วเดินสวนออกไปทางบ้านปล่อยให้ผมเก็บหนังสือคนเดียว

อายหายไปนานผมจึงม้วนเสื่อหอบหนังสือเดินตามออกมาเจออายกับเพื่อน อายชายหญิงบนแคร่หน้าบ้านกำลังมุงดูงานฝีมือที่เตรียมส่งครูก่อนสอบ เพื่อนอายไหว้ผมแต่อายเดินเข้าบ้าน ผมก็เดินกลับบ้านย่า

2 วันอายไม่ยอมพบผม ส่วนอาสร้อยมองผมด้วยสายตาแปลกไปผมจึงกลับกรุงเทพฯ เตรียมสอบ แต่ใจยังคิดถึงสัมผัสที่ได้รับจากอายในบ่ายวันนั้นไม่หาย สอบเสร็จแล้วไม่กล้าตามพ่อมาสวนเพราะกลัวสายตาอาสร้อย

''ทองน้องอายต่อว่าทำไมไม่ไปเยี่ยม..ย่าก็ถามถึง'' พ่อเอาส่งข่าวให้ผมดีใจ อายถามหาแสดงว่า ไม่โกรธผมไม่เล่าเรื่องให้อาสร้อยฟัง ฉะนั้นที่เห็นอาสร้อยมองแปลกไปคงคิดเอาเอง...รุ่งขึ้นผมเลยจัดกระเป๋าขึ้นรถ ทัวร์ไปหาย่า

''ทำไมเพิ่งมา...ให้ย่ารอเอ็งตั้งหลายวัน'' ผมรู้สึกเหมือนกันว่า นับแต่มาหาย่าบ่อยๆ ท่านยิ้มแย้มแจ่มใสกว่าเดิม คงเพราะผมเป็นหลานชายคนเดียวก็ได้ แม้เมื่อก่อนไม่ใกล้ชิดสนิทสนม แต่พอได้เจอะเจอสายเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ

คุยกับย่าจนบ่ายแก่ไม่เห็นอาสร้อยเลย แต่ได้เห็นอายเดินผ่านจึงเลี่ยงจากย่าลงมาพบ ''คิดถึงอายเหลือเกิน'' ผมเล่นบทเจ้าชู้ปากว่ามือถึง อายบิดตัวปล่อยให้กุมมือ ผมคิดในใจเสร็จกูแน่ ''อายลืมพี่ไม่คิดถึงพี่แล้วใช่ไหม''

''พูดเอาได้ข้างเดียวนะพี่ทอง ไม่คิดถึงจะปล่อยให้จับมือยังงี้เหรอ'' อายหน้าแดงเดินไปจูงมอเตอร์ไซด์ ''อายจะไปไหน..พี่ไปด้วย'' ผมโดดขึ้นซ้อนหลังกอดเอวไว้ทันที ''ไม่ได้..อายจะไปบ้านเพื่อน..คืนนี้สองทุ่มพี่ทองไปที่ห้องนะ''

ผมโดดลงจากรถไม่ตื๊อต่อไปเมื่อได้รับการนัดแนะจากอาย ตอนเย็นอาสร้อยมาจัดอาหารให้ย่าเรียกผมนั่งกินด้วย พอค่ำยายเปิดทีวีดูละครกับอาสร้อย ผมอ้างว่านั่งรถเพลียขอตัวไปนอนก่อน ที่จริงเตรียมตัวแอบไปพบอาย

ใกล้เวลานัดทีวีห้องย่ายังเปิดอยู่ คิดว่าอาสร้อยจะนั่งเป็นเพื่อนย่าอย่างเคย ผมปีนลงทางหน้าต่างไปหาอายตามนัดทันที อาสร้อยเปิดไฟหน้าบ้านไว้ จึงแอบเข้าประตูหลังเดินไปถึงห้องอาย ซึ่งมืดสนิทแบบมองไม่เห็นมือตัวเอง

''อาย..อาย..'' ผมทักทายเมื่อไม่มีความเคลื่อนไหวในห้อง ''จุ๊..จุ๊..'' จุ๊ตอบเป็นสัญญาณไม่ให้เสียงดังจึงยืนพิงประตูไม่กล้าเคลื่อนไหว เพราะกลัวโดนข้าวของในห้อง รอจนสายตาชินความมืดเห็นเงาไหวลางๆ จึงเดินเข้ากอดทันที

อายนั่งให้ผมกอดเหมือนบ่ายวันนั้น ผมลูบมือล้วงเข้าอกเสื้อนมอายล้นเต็มมือ แต่ไม่แข็งเป็นไตเช่นได้จับครั้งแรก แต่ตัณหามันรุมจนร้อนผ่าวไม่คิดเป็นอื่นดึงเสื้ออายออกไปทันทีแล้วก้มลงไป ซุกปากกับนม แต่อายดันหัวออกแล้วเอื้อมมือมาดึงกางเกงผมออก พอกางเกงหลุดอายก็คว้าปลาช่อนกำไว้แน่นเหมือนกลัวจะดิ้นหลุด

พูดอย่างไม่อายปลาช่อนตัวนี้พ่อผมเลี้ยงดูอย่างดี ตัวมันอวบยาวมีมัดกล้ามแข็งแรงเหนือกว่าเพื่อนทุกคนในห้อง

โดนอายปล้ำจับปลาช่อนผมก็ดึงตัวเธอลงบนเตียงนอน แต่อายพลิกตัวหลบให้ผมลงไปนอนก่อนแล้วเธอเดินไปทางประตูกดสวิตช์ไฟสว่างจ้า ขึ้นทั่วห้องทันทีทันใด

''อาสร้อย...'' ผมตกใจร้องเสียงดังเมื่อเห็นชัดตาว่าหญิงที่ปล้ำจับปลาช่อนนั้นคืออาสร้อยแม่ของอายหลอกไปถูกหลอก (3)



''ทำไมถึงกล้าขนาดนี้'' ผมกราบอาสร้อยนั่งตัวสั่นด้วยความกลัว ''ผะ...ผะ...ผม..'' ''พูดไม่ออกเลยรึ...'' อาสร้อยนั่งบนขอบโต๊ะที่อายใช้ทำการบ้าน ผมลงจากเตียงคลานไปกอดขา ''ผมผิดไปแล้วกรุณายกโทษให้ผมด้วย''





''ยกโทษให้...'' อาสร้อยทวนคำ ''นายทองกล้านักกล้าเหมือนพี่พัน....'' อาสร้อยเอ่ยชื่อพ่อขึ้นมาแล้วหยุดพูด แต่โยนซองกระดาษน้ำตาลลงตรงหน้า ''ทองคิดร้ายกับน้องอายมาก อาไม่อยากยกโทษให้''

ผมตกใจอีกครั้งเมื่อได้เห็นซองน้ำตาลนั้นข้างในมีสมุดภาพพิเศษหลาย เล่ม ผมแกล้งฝากไว้เพื่อให้อายได้เห็นนั่นเอง  ผมก้มกราบซุกหน้าลงบนหลังเท้าอาสร้อย ''ผมผิดไปแล้วครับ...ผมผิดไปแล้ว''

''รู้มั้ยน้องอายเพิ่งสิบหก...รอให้มันเรียนจบได้ไหม'' เสียงอาสร้อยลดความเข้มลง ''ทองละเท่าไหร่ 17 หรือ 18''  ''สิบเจ็ดครับ''  ''แค่เนียะรู้จักย่องเข้าห้องสาว...'' ผมอยากจะบอกเหลือเกินว่าถ้าอายไม่นัด ถึงห้าวขนาดไหนผมก็ไม่กล้า

''อาเห็นกับพ่อของทองจะไม่เอาโทษ แต่ต้องรับปากจะไม่ยุ่งกับอายอีก'' ผมพยักหน้า ''ต้องพูดออกมาว่าจะไม่ทำมิดีมิร้ายกับอายอีก'' ''ผมนายทองสาบานว่าจะไม่ทำอะไรให้น้องอายเสียหายอีก'' ''ไม่ต้องสาบานพูดให้ชัดก็พอ''

อาสร้อยลุกขึ้นแต่ผมไม่ยอมปล่อยขาจึงนั่งต่อ ''จะกอดไว้ทำไม'' ''อายกโทษให้ผมจริงๆ'' ''อยากให้ไปฟ้องพ่อใช่ไหม'' ''เปล่าครับ ไม่อยากให้ใครรู้''  ''ได้...ยกโทษไม่ฟ้องพ่อฟ้องย่า แต่ต้องทำงานชดเชย...ตกลงไหม''

ได้ยินอาสร้อยรับปากหนักแน่นจึงปล่อยมือลุกขึ้นยืนโดยไม่ทันคิดว่า ตอนนั้นผมยังเปลือยช่วงล่างอยู่ ผมนั่งพับเพียบอยู่นานพอยืนก็เซจนเจ้าปลาช่อนแกว่งไปชนไหล่อาสร้อย แกเอามือคีบหัวปลาช่อนของผมออกไป แล้วมีเสียงถอนใจดังพอได้ยิน

''อะไรกัน...ป่านนี้ยังไม่หยุดดิ้น'' ผมอายมากเอาสองมือปิดปลาช่อนหันไปคว้ากางเกงมาสวมข้างๆ อาสร้อยนั่นเอง พอหันกลับมาจึงเห็นอาสร้อยมองอยู่ แม่น้องอายยังปล่อยอกอล่างฉ่างในยกทรงเหมือนจงใจโชว์ผม

มาบ้านย่าสองปีนี่เป็นครั้งแรกที่เห็นอาสร้อยไม่มีเสื้อแขนยาวปิด ตัว ผมรู้แล้วทำไมอายนมใหญ่ เพราะได้เชื้อจากแม่นั่นเอง ผมตื่นตะลึงกับนมขนาดใหญ่ของอาสร้อย มันใหญ่เกินตัวเหมือนนางเองหนังโป๊ญี่ปุ่น

''จ้องอยู่นั่นแหละ...ไม่เคยเห็นนมหรือไง'' อาสร้อยเสียงดังแต่ยิ้มให้ ''เคยครับ..แต่ไม่เคยเห็นใหญ่เท่านี้เลย'' ''ชอบใหญ่ซิท่า...'' ผมยิ้มบ้าง ''มิน่าเมื่อกี้ถึงได้ขย้ำเอา ขย้ำเอาจนเจ็บไปหมด...ไปอามีเรื่องสำคัญต้องคุยเยอะ''

ผมหงอยขึ้นมาเดินตามไปอีกห้องหนึ่ง ''ถามหน่อย...เคยนอนกับผู้หญิงกี่คนแล้ว'' อาสร้อยเดินไปทำอะไรที่มุมห้องแต่ยังหันมาถาม ''สาม...เอ้ยสี่ครับ'' ''เก่งแล้วใช่ไหม?'' แกถามอีกผมเงียบไม่กล้าบอกว่าเก่ง

''อ้อเก่งแล้ว...งั้นขอถามเรื่องผู้หญิงตอบถูกไม่ต้องทำงาน ตอบผิดห้ามนอนทั้งคืน'' ''คิดให้ดีก่อนตอบนะผู้ใหญ่เค้าสอนให้ถามพวกไก่อ่อนมาแต่โบราณ ..บอกมาซิว่าของผู้หญิงอยู่ตรงไหน'' ถามกล้วยๆ แบบนี้ไม่ต้องคิดตอบทันที

''ข้างหน้าครับ'' ''แน่ใจ...'' ''แน่ครับผมเห็นทุกคนอยู่ข้างหน้า'' ''ถ้าอยู่ข้างหลังต้องอดนอนทั้งคืนนะ'' ผมพยักหน้าอาสร้อยก็ให้ผมหลับตา ''เอาลืมตามองดูซิว่าอยู่ข้างหน้าหรือเปล่า''

ผมลืมตาขึ้นมาเห็นอาสร้อยยืนข้างหน้าถลกผ้าถุงขึ้นมาเหน็บเอว สองขาอาสร้อยเนียนเรียบหนีบติดกันจนผมมองเห็นแต่พงหญ้าสีดำนิดหน่อย แต่ไม่เห็นของที่ถามถึง ''เป็นไง...มีไหม'' ผมงุนงงเลยสั่นหัวอาสร้อยให้หลับตาอีก

ได้สัญญาณลืมตา คราวนี้อาสร้อยก้มหัวหันก้นให้...โอ้โห..กลีบเนื้อของอาสร้อยสีแดงระเรื่อ เป็นมันวาวใหญ่มากขนาดต้องใช้สองฝ่ามือปิดจึงจะมิดอยู่ในง่ามก้น ผมเพิ่งเห็นของผู้หญิงคนแรกที่ย้อยไปติดก้นจนเหมือนมันอยู่ข้างหลังจริงๆ

''ทำไมของอาอยู่ข้างหลัง'' ผมงุนงงไม่คิดถึงเรื่องบนเตียงเลย ''แล้วแฟนละ...ทำยังไง'' ผมถามด้วยอยากรู้ ''อยากรู้จริงๆ...'' อาสร้อยยิ้มมีนัย ผมไม่คิดเป็นเรื่องอื่นเลยตอบเสียงหนักแน่น ''ครับผมอยากรู้''

''ถอดกางเกงออกก่อน แล้วจะบอกให้''
หลอกไปถูกหลอก (4)



อาสร้อยให้ถอดกางเกงแต่ไม่ทันขยับแกก็จัดการรูดกางเกงผมออกสิ้น ปลาช่อนตัวอวบเข้าไปอยู่ในมือ แกพลิกมันไปมาแล้วถลกหนังดำๆ รูดไปชนรอยคอด แกยิ้มให้แล้วเอาลิ้นไปแตะหัวปลาช่อนที่โผล่มาแดงแจ๋ปากพึมพำ



''เชื้อพ่อแรงจริงๆ ทั้งอวบทั้งยาว...'' เสียงพึมพัมของอาสร้อยไม่ดังมากผมจับใจความไม่ชัดแต่น่าจะทำนองนี้
''ฟัง ให้ดีนะ...อาบอกหนเดียวเท่านั้น'' อาสร้อยเอ่ยหลังเลียหัวปลาจนทั่ว ลิ้นอาสร้อยทำให้ปลาช่อนดิ้นพล่านตัวแข็งปั๋ง แล้วแกขึ้นไปนอนคว่ำบนเตียงหันมาพูด ''ฟังให้ดี...'' ได้ยินชัดแค่นั้น...คำต่อไปไม่ได้ยินเลยผมจึงถามซ้ำ
''บอก แล้วให้ตั้งใจฟัง...เอ้า...เอาหูมาใกล้ๆ'' อาสร้อยพลิกหน้าหนี ปล่อยก้นเปลือยงามงอนให้เห็นเต็มๆ ใจผมอยากพลิกแกนอนหงาย เอาปลาช่อนยัดใส่ข้องของแก แต่ยังกลัวนอนหงายจะหาข้องไม่เจอจึงเขยิบไปทาบแกทั้งตัว
''ทำ ไงครับอา...'' ''เบียดๆ...เข้ามาอีกนิด'' อาสร้อยบอก ผมเขยิบตามแต่แกยังร้อง...อีกนิด...อีกนิด...และอีกนิด...กว่าผมจะขยับได้ ที่ก็รู้สึกว่า ปลาช่อนได้มุดเข้าไปในก้นอาสร้อยกว่าครึ่งตัวแล้ว
หนุ่ม กระทงอย่างผมโดนทีเด็ดแม่ม่ายแบบนี้ไม่ต้องคิดอย่างอื่นนอกจากหาทางยัดปลา ช่อนเข้าไปให้มิดหมดตัว แต่ท่านอนทับข้างหลังนี่มันไม่ค่อยถนัด ผมเขยิบให้ถนัด อาสร้อยรู้ใจเปลี่ยนเป็นนอนคว่ำคุกเข่า ให้ผมขึ้นนั่งจับเอวดันปลาช่อนมุดเข้าไปมิดตัว
เรื่องบน เตียงชายหญิงนั้นไม่ต้องสั่งต้องสอน เมื่อได้จังหวะก็สามารถซอยใส่กัน...ป๊าบๆ ป๊าบๆ ดังสนั่นห้องกระเทือนแทบพังทลาย ผมซอยก้นอาสร้อยถี่ยิบด้วยความมันอีกแบบหนึ่งเพราะไม่เคยนอนกับใครท่านี้มา ก่อน
''หยุดก่อนทอง...'' กำลังซอยมันๆ อาสร้อยร้องให้หยุดซะงั้น ''กลัวทองเหนื่อย นอนเฉยๆ อาจะทำเอง''
อา สร้อยขึ้นมานั่งทับเอาข้องครอบหัวปลาช่อนให้มันมุดเข้าไปจนมิด พอได้จังหวะแกเริ่มซอยช้าๆ ก่อนจะเร่งเร็วกระแทกใส่ถี่ยิบผมเสียวซ่านมากครางออกมา
''เป็นไร ไปทอง...'' ''เสียว...เสียวครับ'' อาสร้อยหยุดซอยกดข้องครอบปลาช่อนแน่นแล้วโยกวนหมุนซ้ายขวา ''จับนมอาด้วย...จับนมอา'' ผมเอื้อมมือไปขย้ำนมแกทั้งสองข้าง นมอาสร้อยใหญ่กว่าอายแต่นิ่มย้อยกว่ามาก
ผมบีบเคล้นนมอา สร้อยไม่นานแกก็ครางเหมือนกัน ''อากำลังจะมีความสุข...ทองเกือบมีหรือยัง'' ''เกือบครับ...ผมเกือบแล้ว'' พออาสร้อยว่ากำลังจะมีความสุข ผมก็เกิดเสียวซ่านมากจนทนไม่ไหวความสุขหลั่งทะลักเข้าใส่แก
''โอ้ ว...ทองจ๋า...ปลาช่อนเธอดิ้นแรงให้อาสุดเสียว...ทองจ๋า...ทองจ๋า'' อาสร้อยบดสะโพกหมุนวนเหมือนโม่แป้งไม่หยุดยิ่งทำให้ปลาช่อนเวียนหัวดิ้น พล่านอาเจียนออกมาไม่หมดไม่สิ้น แม้อาสร้อยฟุบลงมาบนตัวแล้วมันก็ยังดิ้นต่อ
''อา มีความสุขมาก...ปลาช่อนเธอทั้งอวบทั้งยาวเกินตัว...จนอาหลงแล้วนะ ทองมีความสุขมั้ย'' ''มีครับ...ผมมีความสุขมากของอาสร้อยแน่นดี...'' ''ไม่ต้องมาพูดให้คนแก่หลงดีใจ...อีกหน่อยไปเจอสาวๆ จะลืมอีแก่คนนี้...''
อา สร้อยไปอาบน้ำก่อนแล้วผม เมื่อเสร็จแกก็นวดแขนขาให้จนผมแทบหลับเพราะสบายมาก แต่โดนแกปลุกปลาช่อนขึ้นมาสนุกต่อรอบสอง คราวนี้แกให้ผมดูดนมก่อนจะร่วมท่าเสพสม แล้วประคองผมไปเข้าห้องน้ำ
คืน นั้นผมสนุกสนานกับอาสร้อยโดยไม่ได้หลับเลยจนประมาณตีสี่ แกเดินมาส่งที่เรือนย่า แต่ถึงเตียงไม้ใต้ต้นมะม่วง แกควักปลาช่อนออกมาดูดปลุกมันตื่นแล้วยืนพิงเตียงไม้ให้ผมขย่มสั่งลา ทำเอาผมหลับเป็นตายจนย่ามาเรียก
ผมระเริงโลกีย์กับอาสร้อย เกือบเดือนทั้งกลางวันกลางคืน ไม่ยอมกลับกรุงเทพฯ พร้อมพ่อ ส่วนน้องอายอาสร้อยบอกย่าว่าไปพักกับน้า ย่าว่าดีไม่รู้ว่ากันผมหรือเปล่า แต่อาสร้อยคนเดียวก็ให้ความสุขจนบางวันผมต้องขอหยุดพัก
''พ่อ...อาสร้อยอยากให้พ่อไปค้าง'' พ่อมองเมื่อได้ยินคำพูด ''ทอง ปีนี้เต็มสิบเจ็ดแล้วใช่ไหม'' ผมพยักหน้า
''เป็น ผู้ชายเต็มตัวหรือยัง...'' ผมสงสัย ''ไม่ต้องอาย บอกพ่อตรงๆ ทองนอนกับผู้หญิงกี่คน'' ผมชูห้านิ้วพ่อก็หัวเราะ ''พ่ออายุเท่าทองเพิ่งได้ผู้หญิงคนเดียว...จำไว้นะลูก...ต้องเรียนให้จบก่อน มีเมีย...พ่อขอเตือนสติไว้...จะมีหญิงกี่คนพ่อไม่ว่าแต่ต้องนึกถึงอนาคตให้ ดี''
ผมเอาคำพูดของพ่อมาผสมกับเรื่องเก่าๆ ที่เคยได้ยินในวัยเด็กพอจะลำดับเรื่องได้ว่าทำไมพ่อต้องหอบแม่มาอยู่ กรุงเทพฯ ทั้งที่บ้านย่าแสนสบาย ตอนนี้ผมนึกได้แล้วว่าแม่หมายถึงใครตอนทะเลาะกับพ่อ
''พี่พันจะกลับไปกกสร้อยอีกก็ไป ฉันอยู่คนเดียวเลี้ยงทองได้ ถ้าพี่ออกจากบ้านไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีก''
อา สร้อยร้อนร่านเต็มไปด้วยความต้องการเช่นนี้จึงไม่แปลกที่ตอนพ่อหนุ่มๆ จะแอบไปกุ๊กกิ๊กกันลับหลังแม่ และเมื่อมีแม่เป็นสาวร้อนจึงไม่แปลกที่อายเป็นสาวไฟแรงสูงจุดปุ๊บติดปั๊บ
วัน นั้นคงเป็นแผนอาสร้อยให้อายหลอกผมไปขึ้นเตียง ถึงจะนึกกลัวสองแม่ลูก เมื่อมีโอกาสผมจะแอบมากกอาสร้อย จนได้เปิดข้องปลาน้องอายสมหวัง
สองแม่ลูกมีความสุขได้เล่นปลาช่อนของผมโดยไม่ข่มขืนบังคับใจ ทุกคนล้วนเป็นสุขผมจึงสุขด้วยแม้จะรู้ตัวว่าถูกหลอก

  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น